Այս պատմությունը ածանց ունի՝ նախա-: 2018-ի վերջը և 2019-ի սկիզբը ծայրաստիճան անհաջող էր: Փետրվարի վերջին անսպասելի հայտնվեցի հիվանդանոցում ու ենթարկվեցի տհաճ վիրահատության: (Թե ասա՝ վիրահատության տհաճ-հաճելին ո՞րն է):

Քո պատմությունը չի ավարտվել, Արցա՛խ, երկրագունդը դեռ կապաշխարի...

Հրաժեշտն է անգամ պայքարում իմ դեմ: Չեմ կարող: Մի՛ խռովիր ինձնից:

Լուսադեմ էր, սառը քամի էր փչում։ Թշնամին գործի էր դրել ծանր հրետանիները, որոնք մի քանի ագամ գերազանցում էին մերոնց, մեր քաջ ու

ՈՒզու՞մ եք իմանալ, թե ինչերի է ընդունակ հայ-անհատը, եթե տոգորված է իր ցեղի արժանապատվությամբ, և եթե իր միտքն ու հոգին անխոցելի են նիկոլական-գլոբալիստական աղտեղությունների առաջ:

Այս ցուրտ ու անգույն աշնան մեջ, մոխրացող սրտիս վերջին կայծերի վրա կտաքացնեմ սառած մատներս ու ավերակներից կհավաքեմ բեկոր-բեկոր ու կկառուցեմ իմ տունը՝ Հայրենիք:

Բելգիական Խենթ (Gent) քաղաքում բնակվող մեր հայրենակից Կարինե Մելիքսեթյանը օրերս` նոր ուսումնական տարվան համընթաց, «Նոր ֆլամանական դաշինք» ( N-VA) կուսակցության կողմից` Բելգիայում ինտեգրվող օտարազգիների հետ կատարած մեծածավալ աշխատանքի համար արժանացել է «Էբոնոսե ուղի»(Ebbenhouten Spoor)` 11-րդ անգամ շնորհվող մրցանակի: Վերջին անգամ մրցակակ շնորհվել էր յոթ տարի առաջ՝ 2016թ.: Դա այն պարգևն է, որը N-VA-ն շնորհում է արդեն ինտեգրված իր երկրի նոր անդամին, ով հատուկ ներդրում է ունեցել հասարակության մեջ և ինքն է մեծ հաջողություն ապահովվել այս ասպարեզում, ապացուցել, որ ինտեգրումը կարող է հաջողության բանալի լինել շատերի համար: Կարինե Մելիքսեթյանը , երբ հիմնեց «Մարիամ» շահույթ չհետապնդող հետդպրոցական ուսումնական կենտրոնը, չէր էլ պատկերացնի, որ գործ է ունենալու մեծաքանակ ներգաղթյալների և անապահով ընտանիքների երեխաների ուսման, լեզվական թերությունները շտկման և Հոլանդերենի իմացությունը զարգացնելու վրա:

Գժվելու ազգ, գժվելու ժողովուրդ, գժվելու վիճակ, և ընդհանրապես՝ գժվելու ժամանակներ են:

֊Իմ հայրենի ՏԵՂ գյուղը, կրակի տակ էին առել թուրք ազերիները։ Հեռահար թնդանոթներով հարվածում էին գյուղի շինություններին ու տներին: Վնասները շա՜տ-շատ էին:

1915 թվականի ապրիլն է։ Կ.Պոլիսը արթնանում է սովորականի պես։ Հայերը առավոտ կանուխ բացում են իրենց ոսկերչական զարդերի խանութները, գործավորներին սուրճի ետևից ուղարկում, հանգիստ, ծանր ու մեծ նստում փափուկ բազմոցներին ու մատները թքոտելով թերթում առևտրի մատյանները։